„Każdy ci powie, że selekcja przy bazówce to małe piwko„.
Jeśli wydaje Wam się, że przejście Selekcji do jednostki Wojsk Specjalnych jest wymagające to musimy Was rozczarować. To zaledwie preludium do tego co przeżyjecie gdy rozpocznie się szkolenie bazowe. Przygotujcie się na rok intensywnego i wyczerpującego psychofizycznie kursu dla przyszłych operatorów, który z sukcesem ukończyć niezwykle trudno. Zacznijmy jednak od początku.
Bazówka
Szkolenie Bazowe umożliwia pełne przygotowanie specjalisty (operatora) do wdrożenia go w cykl zgrywania sekcji specjalnych/szturmowych, grupy.
Ze względu na panujące między Jednostkami Wojsk Specjalnych różnice w szkoleniu bazowym Dowódca KWS nakazał ujednolicić program szkolenia bazowego. W związku z tym DG RSZ rozkazem nr 537 z dnia 13 listopada 2019 r. wprowadził w Komponencie Wojsk Specjalnych „Program Szkolenia Bazowego Jednostek Wojsk Specjalnych”. I choć samo szkolenie może się nieznacznie różnić pomiędzy Jednostkami, co jest zrozumiałe, ze względu na specyfiki Jednostek to założenia szkolenia bazowego są takie same.
ZAŁOŻENIA SZKOLENIA BAZOWEGO
Okres szkolenia bazowego trwa ok 12 miesięcy i może zostać wydłużony lub skrócony w zależności od grupy oraz dostępności instruktorów lub obiektów szkoleniowych.
Szkolenie Bazowe przeznaczone jest dla kandydatów do służby w zespołach bojowych oraz wybranych komórek wewnętrznych jednostek. Przystąpić do niego mogą tylko ci kandydaci, którzy pozytywnie ukończyli selekcję do jednej z JWS.
Podczas trwania szkolenia bazowego wszyscy kandydaci podlegają takim samym zasadom i rygorom oceny niezależni od tego czy są szeregowymi, podoficerami, czy oficerami. Każdy kandydat może zostać usunięty ze szkolenia ze skutkiem natychmiastowym, na każdym etapie jego trwania. W Jednostce AGAT odpowiednikiem „żółtej kartki” są czerwone opaski, które przy zmianie instruktorów pozwalają zorientować się, którym kandydatom należy się baczniej przyjrzeć.
Każdy szkolony zobowiązany jest do aktywnego uczestnictwa w zajęciach. Nieprzestrzeganie warunków bezpieczeństwa, przejawy braku dyscypliny, lub stwierdzenie przez Kierownika szkolenia lub instruktorów brak predyspozycji i odporności na trudy zajęć powoduje usunięcie szkolonego ze szkolenia na każdym jego etapie. Także nieobecność 7 dniowa lub dłuższa oznacza usunięcie z listy kursantów. Kurs można również opuścić na pisemny wniosek kursanta przedłożony poprzez kierownika szkolenia bazowego do Szefa Szkolenia Jednostki.
Kurs Bazowy obejmuje trzy etapy:
1. Kurs Działań Specjalnych (KDS);
2. Kurs Podstawowy (KP);
3. Szkolenie specjalistyczne (SS).
W planowaniu, organizacji i prowadzeniu szkolenia przyjmuje się, że szkolenie realizowane jest przez:
– minimum 5 dni szkolenia programowego w tygodniu;
– do 10 godzin szkolenia programowego dziennie;
– do 7 dni szkoleniowych w wymiarze – do 10 godzin lekcyjnych w czasie szkolenia poligonowego;
– minimum 6 godzin wychowania fizycznego;
– 45 minutową jednostkę dydaktyczną zgodnie z porządkiem dnia obowiązującym w jednostce wojskowej.
ETAP I Kurs Działań Specjalnych (KDS)
Żołnierz po tym etapie powinien znać:
– podstawy planowania operacji specjalnych;
– zasady prowadzenia działań specjalnych w zróżnicowanym terenie;
– budowę i zasady eksploatacji uzbrojenia i sprzętu wojskowego będącego na wyposażeniu jednostki;
– zasady doboru sprzętu i wyposażenia do prowadzenia działań specjalnych;
– strukturę i podstawowy sprzęt i przeznaczenie jednostek państw obcych;
– zasady i umiejętności terenoznawstwa, bytowania i przetrwania, oporu w sytuacji izolacji oraz współdziałania z elementami systemu odzyskiwania personelu;
– zasady udzielania samopomocy medycznej oraz zaopatrywania poszkodowanego;
– zasady wykorzystania sprzętu łączności i prowadzenia korespondencji radiowej.
Na tym etapie odpada najwięcej kandydatów, a nieubłagalna selekcja dosięga niemal polowy z nich. Tak wspominał ten czas jeden z żołnierzy AGATu:
„Pierwszy miesiąc to typowy wycisk fizyczny. Taka powtórka z selekcji, by wyłapać tych, którzy nie dadzą sobie rady z dłuższym i intensywniejszym wysiłkiem. Pożegnaliśmy wtedy pierwszych kolegów, którzy odpadli z powodu różnego rodzaju kontuzji.
Później rozpoczęliśmy już szkolenie programowe. Najpierw uczyliśmy się pracy z bronią, choć jeszcze nie trenowaliśmy na strzelnicy. Tylko manualna praca z karabinem i pistoletem. Wydaje się proste, ale to był spory wysiłek. Już wtedy poczułem różnicę pomiędzy „lądówką” a specjalsami. Instruktorzy na nic nie przymykali oka, w każdym aspekcie dążyli do perfekcji. Później mieliśmy tzw. fazę ogniową. Ćwiczyliśmy strzelanie z pistoletu, karabinka, broni maszynowej. Strzelaliśmy z różnych postaw, z wykorzystaniem różnego rodzaju przeszkód terenowych. Strzelanie nierzadko przerywane były intensywnymi ćwiczeniami fizycznymi: robiliśmy dziesiątki pompek, przysiadów, dźwigaliśmy opony albo belki. Chodziło o to, by nauczyć nas strzelać, gdy jesteśmy zmęczeni, trzęsą się ręce, a oddech jest przyspieszony.
(…)
I tak naprawdę z każdym dniem na bazówce było trudniej i coraz więcej osób odpadało ze szkolenia. Podczas zielonej taktyki miałem wrażenie, że przez trzy miesiące nie wychodziliśmy z lasu. Ćwiczyliśmy się w rozpoznaniu specjalnym, prowadziliśmy obserwacje, trenowaliśmy skryte przemieszczanie. Nie było czasu na odpoczynek, sen, czasami na jedzenie. A gdy przyszły mrozy, walczyliśmy z wyziębieniem, zamarzającą wodą i posiłkami. Tę fazę zakończyliśmy w Bieszczadach, podczas szkolenia SERE „C”.”
ETAP II – Kurs Podstawowy (KP)
Żołnierz po tym etapie powinien znać:
– proces planowania operacji specjalnych na szczeblu sekcji szturmowej;
– zasady wejść do pomieszczeń przy pomocy sprzętu wyłomowego;
– zasady wejść do pomieszczeń metodą wybuchową;
– zasady wykonywania strzelań sytuacyjnych indywidualnych oraz w składzie sekcji.
A w zakresie szkolenia taktycznego opanować:
– proces planowania operacji specjalnych na szczeblu sekcji szturmowej
– dobór odpowiedniego wyposażenia i sprzętu;
– procedury wejść do pomieszczeń przy pomocy ładunków, urządzeń mechanicznych oraz broni palnej;
– techniki zatrzymania, przeszukania i kajdankowania zatrzymanych;
– zasady wykonywania akcji bezpośrednich CT i HR;
– zasady organizacji przygotowania i planowania operacji specjalnych;
– działanie w ramach procedur MEDEVAC oraz CSAR
– zasady prowadzenia walki w środkach transportu
– zasady prowadzenia walki w pomieszczeniach specjalnych
Etap ten w Jednostce Wojskowej AGAT zakończył się egzaminem pod koniec czerwca. Kursanci zaczęli w sobotę rano, wezwani alarmowo, od planowania operacji specjalnej i rekonesansu obiektu. W czwartek w nocy na obiekcie jednak pojawił się cel osobowy.
„W nocy, wyposażeni w noktowizję, weszliśmy do budynku, by schwytać terrorystę. Był nim specjalista od materiałów wybuchowych, który zgodnie ze scenariuszem misji szkolił grupy dywersyjno-rozpoznawcze działające na terenie naszego kraju. Nie było to proste zadanie, bo w środku było wiele uzbrojonych osób i istniało ryzyko, że budynek jest zaminowany.”
Teraz przed nimi ostatni etap szkolenia bazowego.
ETAP III – Szkolenie Specjalistyczne (SS)
Jest podzielone zgodnie z predyspozycjami bądź posiadanymi uprawnieniami i dedykowane dla:
– Operatorów Minerów
– Operatorów Sanitariuszy
– Radiooperatorów
– Operatorów Kierowców
– Snajperów
– Nurków
– Skoczków HALO / HAHO
– itp.
Dobór kandydatów na poszczególne kursy odbywa się na podstawie predyspozycji, posiadanych uprawnień i obserwacji instruktorów w czasie dwóch pierwszych etapów bazówki. Zdarza się, że kursanci są już z wykształceniem medycznym i/lub po kursach TCCC, więc wystarczy krókie przeszkolenie z zespołem medycznym. Warto więc już przed selekcją pomyśleć o tym jakie uprawnienia mogą być przydatne w trakcie przyszłej służby.
źródła:
-Jednostka Wojskowa AGAT
– wypowiedzi pochodzą z wywiadu Magdaleny Kowalskiej – Sendek pt.”JW Agat: marzenia się spełniają!”
