Żołnierzy Wojsk Specjalnych i miejsca ich stacjonowania można rozpoznać po wielu rzeczach. Są jednak symbole Wojsk Specjalnych, które jednoznacznie ich określają i identyfikują. Można do nich zaliczyć Orła Wojsk Specjalnych, Flagę Wojsk Specjalnych oraz ciemno-zielony beret. Pierwsze dwa z nich zostały wprowadzone na mocy ustawy z marca 2008 roku. Na zatwierdzenie beretu Wojsk Specjalnych trzeba było poczekać dwa lata dłużej.
Orzeł Wojsk Specjalnych
Każdy z Rodzajów Sił Zbrojnych ma swojego orła wojskowego. Nie inaczej jest z Wojskami Specjalnymi. Orła Wojsk Specjalnych wprowadzono do użycia, jako czwartego orła Rodzajów Sił Zbrojnych, na mocy ustawy z dnia 5 marca 2009 roku zmieniając ustawę o Znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Jest nim orzeł siedzący na tarczy amazonek koloru czarnego, który to kolor jest wyróżniający dla jednostek specjalnych na całym świecie. Symbolizuje on najwyższy stopień wtajemniczenia i profesjonalizmu prowadzonych działań. Bez względu na kolor beretu, wszyscy żołnierze Wojsk Specjalnych noszą na nim Orła Wojsk Specjalnych.
Flaga Wojsk Specjalnych
5 marca 2009 roku zmieniając ustawę o Znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej wprowadzono do użycia także Flagę Wojsk Specjalnych. Jest ona prostokątnym płatem czerwonej tkaniny o barwie Rzeczypospolitej Polskiej, zakończony dwoma trójkątnymi językami na wolnym liku. Pośrodku płata flagi umieszczony jest wizerunek Orła Wojsk Specjalnych. Flaga Wojsk Specjalnych, tak jak flagi innych rodzajów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej są znakami honorowymi i podnoszone są w rejonach stacjonowania jednostek wojskowych należących do danego Rodzaju Sił Zbrojnych.
Beret Wojsk Specjalnych
Zielony ciemnooliwkowy beret stanowi symbol identyfikujący większość żołnierzy jednostek sił specjalnych na świecie. W latach 60-tych ubiegłego wieku prawo noszenia ciemnozielonego beretu, odróżniającego ich od wojsk konwencjonalnych, uzyskali żołnierze sił specjalnych wojsk lądowych USA. Polska historia ciemnozielonego beretu ma swoje początki w czasach II wojny światowej. Beret nosili żołnierze 1 Samodzielnej Kompanii Commando.
Idea powrotu beretu do Wojsk Specjalnych narodziła się po 1989 roku w ówczesnym 1 Pułku Specjalnym Komandosów z Lublińca. Gorącym orędownikiem wprowadzenia ciemnooliwkowego beretu był ówczesny żołnierz jednostki st. chor. szt. Grzegorz Wyrwał. O realizacji tej inicjatywy zadecydowało powstanie Dowództwa Wojsk Specjalnych. Dzięki zaangażowaniu oficerów oddziału wychowawczego DWS oraz ówczesnego dowódcy śp. generała broni Włodzimierz Potasińskiego, zielony, ciemnooliwkowy beret został oficjalnie wprowadzony jako nakrycie głowy żołnierzy Wojsk Specjalnych.
I to właśnie generał Potasiński jako pierwszy współczesny żołnierz Wojsk Specjalnych założył go w podróż do Smoleńska 10 kwietnia 2010 roku. Zielony beret nr 1 pozbawiony wyrwanego orła Wojsk Specjalnych powrócił spod Smoleńska kilka tygodni później wraz z ocalałymi rzeczami śp. Generała.
Obecnie ciemnozielony beret noszą wszystkie polskie formacje Wojsk Specjalnych z wyjątkiem żołnierzy JW GROM i JW FORMOZA. Wynika to ze specyfiki wcześniej odziedziczonych tradycji tych jednostek. Pierwsi noszą beret w kolorze szarym z orłem pośrodku. Beret koloru szarego był noszony w okresie II wojny światowej przez Cichociemnych Spadochroniarzy Armii Krajowej, których tradycje JW GROM kultywuje. Z kolei komandosi FORMOZY noszą tradycyjnie czarne berety, co wynika z ich związków z symboliką Marynarki Wojennej RP.
W Wojskach Specjalnych zielony beret nosi się lekko przechylony na prawe ucho w taki sposób, aby znak orła Wojsk Specjalnych znajdował się nad lewą brwią, a prawą krawędź beretu opuszcza się w dół nieco ku tyłowi tak, aby opadała na ucho.
źródło: DKWS
