W dniu 24.02.2021 żołnierze Zespołu Wsparcia JW AGAT uczcili pamięć ppłk. dypl. Tadeusza Puszczyńskiego ps. „Konrad Wawelberg”. Dowodził on grupą dywersyjną (Grupa Destrukcyjna Wawelberga) zorganizowanej przez II Oddział Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, działającej na rzecz III powstania śląskiego. Grupa Wawelberga jest patronem Zespołu Wsparcia Jednostki Wojskowej AGAT, a sam ppłk dypl Tadeusz Puszczyński jest patronem 13 Śląskiej Brygady Obrony Terytorialnej.
Tadeusz Puszczyński ps. „Zapała”, „Konrad”, „Konrad Wawelberg” ur. 2 lutego 1895 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 24 lutego 1939 w Warszawie podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, uczestnik III powstania śląskiego, dowódca „Grupy Wawelberga” prowadzącej działania specjalne. Syn dzierżawcy majątków ziemskich Władysława i Pelagii z Ochlewskich. Początkowo uczył się w gimnazjum rządowym, a po strajku szkolnym w prywatnym gimnazjum polskim w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie był przyjacielem Zygmunta Zaremby, Tadeusza Żarskiego i Stefana Roweckiego.
Od 1910 był członkiem Związku Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej „Filarecja”. Był jednym z kierowników organizacji pod pseudonimem „Zapała”. W 1912 w związku z nielegalną działalnością był aresztowany i osadzony w więzieniu na dziewięć miesięcy. Po uwolnieniu za kaucją przeniósł się do Białej Cerkwi, gdzie złożył egzamin maturalny, a stamtąd zagrożony ponownym aresztowaniem wyjechał w 1914 do Krakowa na dalsze studia. Od 1913 był członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej. Równocześnie wstąpił do „Strzelca”, gdzie ukończył kurs podoficerski.
Od sierpnia 1914 był żołnierzem IV batalionu I Brygady Legionów Polskich pod dowództwem Tadeusza Furgalskiego „Wyrwa”. Dowodził plutonem w bitwach pod Brzegami, Ksanami, Czarnkową i Winiarami. W Jakubowicach został mianowany sierżantem. Od maja 1915 z powodu stanu zdrowia został przydzielony do Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego, działając w powiecie radomszczańskim jako zastępca oficera werbunkowego.
14 listopada 1938 powrócił do Dowództwa KOP w Warszawie na stanowisko szefa sztabu. Ciężko chory ostatni rok spędził w szpitalu. Zmarł 24 lutego 1939 w Warszawie na nowotwór mózgu.
Źródło: JW AGAT, 13 ŚBOT, Wikipedia
