Urodził się 28 października 1960 roku. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu (1984r.), Wyższego Kursu Doskonalenia Oficerów z zakresu działań specjalnych oraz kursu taktyczno-operacyjnego w Akademii Obrony Narodowej.
Ukończył także studia podyplomowe w zakresie bezpieczeństwa publicznego i zarządzania kryzysowego w Akademii Pedagogicznej, kurs „Bezpieczeństwo, a terroryzm” w Centrum Marschalla w Niemczech oraz Podyplomowe Studia Polityki Obronnej w Narodowym Uniwersytecie Obrony w Waszyngtonie.
„Też chciałem skakać”
„Po szkole podstawowej uczyłem się w tarnowskim Technikum Mechanicznym przy ul. Staszica. Jednym z profesorów naszego technikum był pan Rzepka, który służył w VI Dywizji Powietrzno-Desantowej. To on trochę mnie ukierunkował, dobrze reklamując tę jednostkę. Do tego stopnia, że po maturze zdecydowałem się studiować w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. Na etapie szkoły średniej zaczęły mi się podobać skoki spadochronowe. Byłem pod wielkim wrażeniem filmu „Czerwone berety”. Też chciałem skakać„.
Służbę rozpoczął więc jako dowódca plutonu rozpoznawczego 48. Kompanii Rozpoznawczej w 6. Dywizji Powietrzno-Desantowej w Krakowie. W tej samej dywizji zajmował stanowiska: dowódca 1. Kompanii Szturmowej w 10. Batalionie Powietrzno-Desantowym, dowódca 48. Samodzielnej Kompanii Rozpoznawczej, starszy oficer Wydziału Rozpoznawczego do spraw Działań Specjalnych w sztabie 6. DPD.
Następnie w 6. Brygadzie Desantowo-Szturmowej obejmował kolejno stanowiska: starszy oficer spadochronowy, zastępca dowódcy 16. Batalionu Powietrzno-Desantowego. W 1998 r. objął stanowisko starszego oficera Wydziału Rozpoznawczego w sztabie 6. BDSz. W latach 2001-2004 dowodził 6. Batalionem Desantowo-Szturmowym. W 2005 r. wyznaczony został na stanowisko szefa szkolenia 6. BDSz.
Obowiązki te pełnił do marca 2007 r., kiedy skierowany został do Jednostki Wojskowej GROM na stanowisko zastępcy dowódcy jednostki.
Od stycznia 2009 r. do czerwca 2009 r. – był szefem sztabu Dowództwa Wojsk Specjalnych. Ściągnął go na to stanowisko Władysław Potasiński, z którym znali się jeszcze z „czerwonych beretów”. Z tego stanowiska został skierowany na studia podyplomowe w Narodowym Uniwersytecie Obrony w Waszyngtonie w Stanach Zjednoczonych. Po powrocie w czerwcu 2010 pozostawał w rezerwie kadrowej MON.
5 sierpnia 2010 r. Minister Obrony Narodowej wyznaczył pułkownika Jerzego Guta na stanowisko Dowódcy Jednostki Wojskowej GROM.
Tak wspominał to po latach:
„Ówczesny minister obrony, Radosław Sikorski, zaprosił mnie na „casting”. Po pozytywnym zweryfikowaniu zostałem zastępcą dowódcy GROM. Dla każdego oficera służba w tej właśnie formacji to wielki honor. Trafiają tam prawdziwi entuzjaści wojsk specjalnych„.
Od 1 sierpnia 2011 r. zajmował stanowisko Zastępcy Dowódcy Wojsk Specjalnych – Szefa Sztabu.
Pierwszego stycznia 2014 roku stanął na czele Dowództwa Sił Specjalnych, które po 10 dniach przekształcono w Centrum Operacji Specjalnych – Dowództwo Komponentu Wojsk Specjalnych (COS-DKWS). 15 sierpnia 2015 roku Centrum zostało przekształcone w Dowództwo Komponentu Wojsk Specjalnych, ale Jerzy Gut pozostał na stanowisku dowódcy polskich „specjalsów”. 14 marca 2017 roku złożył wypowiedzenie stosunku zawodowej służby wojskowej z przyczyn osobistych.
Trzykrotnie uczestniczył w misjach w ramach Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Bośni i Hercegowinie jako zastępca dowódcy 16. bPD, szef sztabu Nordycko Polskiej Grupy Bojowej oraz szef Wydziału Specjalnego w CJ2 Kwatery Głównej SFOR w Sarajewie. Od lipca 2004 r. do lutego 2005 r. był dowódcą 1. Grupy Bojowej PKW Irak.
„W trakcie misji stabilizacyjnej w Iraku, w czasie kiedy byłem dowódcą Grupy Bojowej stacjonującej w Al-Hilla, nie brakowało ciężkich sytuacji bojowych. Ważne, że udawało nam się wychodzić z nich obronną ręką. Czasem zadawałem sobie pytanie czy w skrajnych sytuacjach moi żołnierze poszliby za mną. Byłem pewien, że tak by się stało. Ta świadomość mnie cieszyła i motywowała każdego dnia„.
Wybrane odznaczenia:
– Krzyż Kawalerski Orderu Krzyża Wojskowego
– Złoty Krzyż Zasługi
– Srebrny Krzyż Zasługi
– Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
– Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
– Medal Dowództwa Operacji Specjalnych USA (USSOCOM Medal) – Stany Zjednoczone, 2014
źródła: DWS, Gazeta Krakowska, Wikipedia
